Σάββατο 18 Απριλίου 2020

Ελύτης, Κυριακή (Πάσχα), 26


Οδυσσέας Ελύτης

Κυριακή (Πάσχα), 26

Καθαρή διάφανη μέρα. Φαίνεται ο άνεμος που ακινητεί
με τη μορφή βουνού κει κατά τα δυτικά.
Κι η θάλασσα με τα φτερά διπλωμένα, πολύ χαμηλά,
κάτω από το παράθυρο.
Σου ’ρχεται να πετάξεις ψηλά κι από κει να μοιράσεις δωρεάν
την ψυχή σου. Ύστερα να κατεβείς και, θαρραλέα, να καταλάβεις
τη θέση στον τάφο που σου ανήκει.
 Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου (1984)

Τετάρτη 8 Απριλίου 2020

Ανδρέας Εμπειρίκος, 3 αποσπάσματα



Ανδρέας Εμπειρίκος



[Τρία αποσπάσματα]
Ας διαβαστούν ως αυτοτελή ποιήματα. Ανήκουν στη συλλογή «Ενδοχώρα» (1945). Τα δύο πρώτα στην ενότητα «Ο Πλόκαμος της Αλταμίρας» και το τρίτο στην ενότητα «Πουλιά του Προύθου».

1

Λίγα κοσμήματα στη χλόη. Λίγα διαμάντια στο σκοτάδι.
Μα η πεταλούδα που νύκτωρ[1] εγεννήθη μας αναγγέλλει την
αυγή, σφαδάζουσα στο ράμφος της πρωίας.


2

Η ποίησις είναι ανάπτυξι[2] στίλβοντος[3] ποδηλάτου. Μέσα της
όλοι μεγαλώνουμε. Οι δρόμοι είναι λευκοί. Τ’ άνθη μιλούν.
Από τα πέταλά τους αναδύονται συχνά μικρούτσικες παιδίσκες.
Η εκδρομή αυτή δεν έχει τέλος.


3

Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες.
Όταν τ’ ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει.
Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ.



Ερωτήσεις-Εργασίες
  1. Ποιο θεωρείτε ότι είναι το βασικό θέμα και η θέση του ποιητή σε κάθε απόσπασμα;
  2. Αφού μελετήσετε τα βασικά γνωτίσματα του Υπερρεαλισμού, αναφερθείετ σ' αυτά που αναγνωρίζετε στα 3 αποσπάσματα.
  3. Κρίνετε ότι είναι θετική και αισιόδοξη η ματιά του ποιητή στα 3 αποσπάσματα; Πού το στηρίζετε;
  4. Αναζητήστε στο διαδικτυο ένα υπερρεαλιστικό έργο τέχνης, και μετά προσπαθήστε να γράψετε το αντίστοιχο υπερρεαλιστικό ποίημα.




[1] κατά την διάρκεια της νύχτας
[2] Ο Γάλλος ποιητής Πολ Βαλερί (1871-1945) διατύπωσε ότι «η ποίηση είναι ανάπτυξη ενός επιφωνήματος», δηλαδή έχει την αφετηρία της στο συναίσθημα. Η σύγκριση με το ποίημα του Εμπειρίκου μάς δείχνει την νέα αντίληψη: α) η ποίηση ξεκινάει από την εικόνα, από τη μαγεία των πραγμάτων, β) έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει διαρκώς τον κόσμο σύμφωνα με την φαντασία και τις επιθυμίες του ποιητή.
[3] στίλβω = απαστράπτω