Δημιουργική γραφή

Μηχανοκίνητος Αθλητισμός

Μηχανοκίνητος Αθλητισμός

Honda S2000 στην πίστα των Σερρών

Όταν ένα αυτοκίνητο των 1000 ευρώ ανήκει
στο ίδιο μέρος με ένα 20πλάσιας αξίας!

  Ο καθένας μας θα έχει τύχει να παρακολουθήσει, κάνοντας ζάπιγκ στην τηλεόραση, έναν αγώνα αυτοκινήτων ή μοτοσυκλετών. Μπορεί ακόμη, να έχει κάποιον φίλο ή γνωστό ο οποίος συμμετέχει σε αγώνες τέτοιου είδους. Άραγε, πρόκειται όντως για απλώς ένα πανάκριβο σπορ, που αφορά μόνο πλούσιους επαγγελματίες το οποίο δεν προσφέρει τίποτα στον άνθρωπο;


Ας ξεκινήσουμε από το θέμα του κόστους. Η κοινή άποψη είναι ότι επρόκειτο για πολυδάπανη απασχόληση, όμως δεν ισχύει αυτό. Σε αγώνες μπορούν να συμμετάσχουν άνθρωποι με κάθε είδους τσέπη. Απαιτείται ένα όχημα σε καλή λειτουργική κατάσταση, ένα κράνος, καύσιμο, και συνήθως στις φυσιολογικές φθορές συμπεριλαμβάνονται τα ελαστικά του οχήματος. Φυσικά, ας μην ξεχάσουμε και την μπόλικη καλή διάθεση!

Mazda MX-5 κατά την διάρκεια ελεγχόμενης
πλαγιολίσθησης

 Πολύ ωραία όλα αυτά. Γιατί όμως κάποιος να μπει στον κόπο για όλα αυτά; Χρόνος και κόπος χαμένος για το τίποτα. Σωστά; Λάθος. Αρχικά, πρόκειται για μια μεγάλη έκρηξη αδρεναλίνης σε ελεγχόμενες, ασφαλείς συνθήκες. Το κυριότερο όμως; Μας κάνει ασφαλότερους οδηγούς. Μαθαίνοντας την συμπεριφορά ενός οχηματος στα όρια του, μας βοηθάει στο να αποφευχθούν αμέτρητα ατυχήματα που συμβαίνουν καθημερινά.

Σειρά αυτοκινήτων στην αναμονή για
την είσοδο στην πίστα των Σερρών

Mazda MX-5 αμέσως μετά την γραμμή
τερματισμού της πίστας των Σερρών

 Το καλύτερο όλων όμως; Το ανθρώπινο κομμάτι. Φιλίες ζωής σχηματίζονται ταυτόχρονα με αξέχαστες, ανεπανάληπτες εμπειρίες. Γνωρίζουμε ανθρώπους που μας ενώνει η αγάπη για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, και στην πορεία οι γνωριμίες συχνά ανέρχονται σε κάτι αρκετά σημαντικότερο.




 Λοιπόν, τι περιμένετε; Επισκεφθείτε την κοντινότερή σας πίστα! Όλοι έχουν ανάγκη την εκπαίδευση της συμπεριφοράς ενός οχήματος στα όρια του. Πέρα από το κομμάτι της διασκέδασης, είναι ζήτημα ασφάλειας. Της δικής μας, και των γύρω μας. Εφ'όσον τα οχήματα αποτελούν βασικό κομμάτι της καθημερινότητας της πλειοψηφίας μας, είναι απαραίτητο.

Πόλεμος εναντίον της ανθρωπότητας.

   Με αφορμή την ένοπλη σύγκρουση που πραγματοποιείται στην Συρία , θα ήθελα να αναφερθώ στο ζήτημα του πολέμου. Είναι κοινή παραδοχή ,  οτι ο πόλεμος , αποτελεί την μεγαλύτερη πληγή της ανθρωπότητας , εξαιτίας των μεγάλων ανθρώπινων απωλειών και των καταστροφών  που επιφέρει. Επειδή , λοιπόν , οι συνέπειες είναι σημαντικές σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο , θα ήταν χρήσιμο να ανιχνεύσουμε το φαινόμενο του πολέμου , για να γίνει κατανοητή η επιτακτικότητα της αντιμετώπισής και αποτροπής του.

Πόλεμος στην Συρία.

 Αρχικά , ο πόλεμος προκαλεί τραγικές συνέπειες στην ανθρώπινη ζωή. Πιο συγκεκριμένα , το πρώτο θύμα του πολέμου είναι ο ίδιος ο άνθρωπος ,  ο οποίος θυσιάζεται στον βωμό των κρατικών και στρατιωτικών συμφερόντων. Αποτελεί γεγονός , οτι στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο , ο αριθμός των ατόμων που πέθαναν , σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία , είναι μεγαλύτερος από 70.000.000. Μεγάλο μέρος αυτού του αριθμού , το αποτελεί ο άμαχος πληθυσμός , στον οποίο συγκαταλέγονται γέροι , γυναίκες και παιδιά. Το τραγικότερο θύμα , το αποτελούν τα παιδιά και  σύμφωνα με  έρευνες της UNICEF , 86,7 εκατομμύρια από αυτά  έχουν περάσει ολόκληρη την ζωή τους σε πολεμικές ζώνες. Όλα αυτά τα στοιχεία , καθιστούν φανερό το γεγονός οτι ,  ο πόλεμος αποτελεί την πιο ζοφερή  ανθρώπινη περιπέτεια , αφού καταπατεί το πρώτο θεμελιώδες ανθρώπινη δικαίωμα , την ελευθερία στην ανθρώπινη ζωή.

   

5.000 παιδιά σκοτώθηκαν στον πόλεμο της Υεμένης.

Εκτός , όμως , από τις ανθρώπινες απώλειες και η κοινωνία πλήττεται εξίσου σημαντικά. Ειδικότερα , η συνοχή της κοινωνίας διαλύεται , διότι οι αξίες που χαρακτηρίζουν την ειρηνική ζωή , όπως η φιλία , η αλληλεγγύη , καταλύονται και οι κοινωνίες αποδιοργανώνονται από την βία και την απανθρωπιά. Στην διάρκεια του πολέμου , κυριαρχούν ο ανταγωνισμός και το δίκαιο της πυγμής. Σε πολλούς πολέμους , υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι με κάθε τρόπο προσπαθούσαν να πλουτίσουν μέσα από την δυστυχία των συνανθρώπων τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα , αποτελεί ο Έλγιν , ο οποίος έκλεψε τα μάρμαρα του Παρθενώνα καθώς οι Έλληνες πολεμούσαν. Ο πόλεμος μετατρέπει τον άνθρωπο σε μια καταστροφική μηχανή , τον εξαθλιώνει και προσβάλλει τις αξίες που θεμελίωσε μέσα στις κοινωνίες.

 

Τα μάρμαρα του Παρθενώνα στο Βρετανικό μουσείο.

Μπορούμε , λοιπόν , να κατανοήσουμε οτι οι επιπτώσεις του πολέμου στον άνθρωπο και στην κοινωνία απειλούν το μέλλον της ανθρωπότητας. Επομένως , η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος καθίσταται λογική και επιβεβλημένη.

  Η εκπαίδευση , μπορεί να αντιμετωπίσει ριζικά το πρόβλημα του πολέμου. Αναλυτικότερα, είναι απαραίτητο να καλλιεργείται ο σεβασμός στην ιστορία και στην παράδοση κάθε λαού. Αυτό , μπορεί να γίνει μέσα από τις ανταλλαγές μαθητών διαφορετικών χωρών με στόχο την ανάδειξη των επιτευγμάτων κάθε πολιτισμού. Με αυτόν τον τρόπο , θα μειωθεί το μίσος προς τους υπόλοιπους λαούς , προσφέροντας έτσι την δυνατότητα για την ανάπτυξη γόνιμων σχέσεων μεταξύ των εθνών. Τα παιδιά από μικρή ηλικία θα διδάσκονται αξίες , όπως η σημασία του αλληλοσεβασμού και αργότερα θα τις μετατρέψουν σε τρόπο και στάση ζωής.

   Όμως , η παιδεία δεν είναι ο μόνος τρόπος εξασφάλισης των προϋποθέσεων για την παγκόσμια ειρήνευση. Καταλυτικό ρόλο διαδραματίζουν και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης , τα οποία οφείλουν να αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη ευαισθησία και υπευθυνότητα την εικόνα που προβάλλουν για τους γειτονικούς λαούς.  Ένα επίκαιρο παράδειγμα αποτελεί η Ελληνοτουρκική σχέση , η οποία μετατρέπεται σε διαμάχη και οξύνεται μέσα από τα προκλητικά σχόλια των δημοσιογράφων τα οποία οφείλονται σε φανατικές αντιλήψεις. Για να αποφευχθούν τέτοιου είδους φαινόμενα , κρίνεται αναγκαίος ο αποχρωματισμός της ενημέρωσης από εθνικιστικές υπερβολές. Τα Μέσα αυτά , θα πρέπει να προβάλλουν τα σωστά πρότυπα , τα οποία θα εμπνέουν τους πολίτες και θα γεφυρώνουν τις σχέσεις των λαών.

   Τελικά , κατανοούμε οτι , ο πόλεμος επιφέρει ολοκληρωτικό μαρασμό στις κοινωνίες και αποτελεί την πιο σκοτεινή πτυχή της ανθρωπότητας. Ο καθένας μας θα πρέπει να εμβαθύνει στο ζήτημα αυτό και ύστερα από κατάλληλη συνεργασία μεταξύ των συνειδητοποιημένων ατόμων παγκοσμίως να ανατραπεί μια νέα ένοπλη σύγκρουση. Όπως έλεγε και ο Αϊνστάιν <<Δεν γνωρίζω με τι είδους όπλα θα γίνει ο τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος , αλλά ο τέταρτος θα γίνει με πέτρες και ξύλα.>>

                             Το στερεότυπο της αναπηρίας  

   Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις αναπήρων ανθρώπων που διακρίνονται στον τομέα τους και ξεχωρίζουν μέσα στην κοινωνία. Πιο συγκεκριμένα όμως με στιγμάτησε η βράβευση ενός συμμαθητή μας καθώς αποδεικνύει ότι τα άτομα με αναπηρία δεν υστερούν σε τίποτα με τους υπολοίπους. Όμως σήμερα στην ελληνική κοινωνία διαπιστώνεται η ύπαρξη στερεοτύπων αναφορικά με τα άτομα με αναπηρία. 

   Αρχικά, στην ελληνική κοινωνία έχει διαμορφωθεί μία λανθασμένη εικόνα για τα  άτομα με αναπηρία. Στα Μ.Μ.Ε. αλλά και στην κοινωνία έχει επικρατήσει η εικόνα της αδυναμίας ως επακόλουθο της αναπηρίας, καθώς λανθασμένα γίνεται εστίαση στο πρόβλημα και όχι στο άτομο. Η αναπηρία εκλαμβάνεται ως ολική υστέρηση του ατόμου. Ο μεγαλύτερος αριθμός ατόμων θεωρεί τους ανάπηρους ολικά ανίκανους χωρίς να λαμβάνει υπ' όψην του τις προσπάθειες που καταβάλλουν καθημερινά αυτά τα άτομα. Αυτό, έχει ως αποτέλεσμα την αποξένωση αυτών των ξεχωριστών ατόμων σε πολλούς τομείς, όπως ο κοινωνικός, ο επαγγελματικός καθώς τους αντιμετωπίζουν με ένα είδος ρατσιστικής συμπεριφοράς. Επίσης, τα άτομα που ανήκουν στην ομάδα των αναπήρων στερούνται κάποιων βασικών δικαιωμάτων, όπως της μάθησης αφού δεν υπάρχουν τα κατάλληλα σχολεία αλλά και η πρέπουσα συμπεριφορά προς το πρόσωπό τους.

   Το βασικότερο όμως είναι ότι τα άτομα με αναπηρία είναι οι σημερινοί ήρωες και πρέπει να αποτελούν τα πρότυπα καθώς δίνουν την δική τους  μάχη κατά της αυτοαπόρριψης και της αυτολύπησης. Με διαρκή και επίμονη προσπάθεια αντεπεξέρχονται στις καθημερινές απαιτήσεις παλεύοντας για την αξιοπρέπειά τους. Επιπρόσθετα, με την στάση τους και την μαχητικότητά τους δίνουν το στίγμα του αγώνα. Μεταφέρουν το μήνυμα όλα μπορούν να επιτευχθούν με την συνεχή πάλη και προσκώλυση στον στόχο. Ταυτόχρονα, αποδεικνύουν ότι η ζωή συνδέεται με τη δημιουργία μέσω της θέλησης και όχι τους ουδετερότητας.

   Συνοψίζοντας, γίνεται αντιληπτό ότι η αναπηρία δεν θα πρέπει να αποτελεί εμπόδιο για κανέναν. Όλα τα μέλη της κοινωνίας είναι ισότιμα γι' αυτό πρέπει να είναι αποδέκτες σεβασμού αλλά και άντλησης δύναμης απ' αυτούς γιατί σε μία σωστή κοινωνία δεν πρέπει να υπάρχουν στερεότυπα.

                                                                                                      

Το επόμενο βήμα….
Είμαστε πράγματι έτοιμοι ;

Καθώς πλησιάζει η ώρα που θα ¨αποχαιρετήσουμε¨ τα μαθητικά πλέον μας χρόνια και θα ¨βγούμε¨ στον πραγματικό κόσμο θα ήθελα να μοιραστώ τις φοβίες και τους προβληματισμούς μου μαζί σας.
Αναμφισβήτητα, τα δώδεκα αυτά χρόνια διαρκούς εκπαίδευσης μας ¨όπλισαν¨ με γνώσεις, με υπομονή, με εμπειρίες -  καλές και κακές - και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας. Ας μην ξεχνάμε πως το σχολείο μετά την οικογένεια ευθύνεται για την διαμόρφωση της συμπεριφοράς μας και την ολοκλήρωσή μας ως ανθρώπους.
Καθώς λοιπόν, όλοι μας ετοιμαζόμαστε για το μεγάλο βήμα, αυτό της ενηλικίωσης,  η προσμονή από τη μια και ο φόβος από την άλλη είναι καθημερινά φαινόμενα. Ναι, περιμέναμε πως και πώς να μεγαλώσουμε, να φτάσουμε τα … ονειρεμένα 18 που κάποτε μας φαίνοντας τόσο μα τόσο μακρινά. Ναι, θα μπορούμε πλέον να βγάλουμε και δίπλωμα οδήγησης! Ναι, θα είμαστε και τυπικά, εν ολίγοις, και με τη σφραγίδα του κράτους παρακαλώ ενήλικοι! Ωραία όλα αυτά, δεν λέω, αλλά είμαστε πράγματι έτοιμοι για κάτι τέτοιο;  Είμαστε έτοιμοι να πάρουμε αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον μας και κατ επέκταση τη ζωή μας;
Πολλοί από εμάς από μικροί ακόμα, λέγαμε εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω αυτό, ή το άλλο. Ωστόσο, πόσοι από εμάς έχουμε μείνει ¨πιστοί¨ σε αυτό που ποθούσαμε;  Πόσοι από εμάς δεν έχουν ακόμα ιδέα για το ποιο μονοπάτι θα ακολουθήσουν; Και με ποια κριτήρια επιτέλους θα πρέπει κάποιος να αποφασίσει;  Να σπουδάσει κάτι που αγαπά πραγματικά ακόμα και αν αυτό δεν είναι….. σίγουρο ως προς την επαγγελματική αποκατάσταση; Να σπουδάσει κάτι που αγαπά αλλά δεν έχει – ειδικά στη χώρα μας- μέλλον;  Ή να σπουδάσει κάτι το οποίο όπως λένε οι γονείς του έχει επαγγελματική αποκατάσταση και δε θα μείνει άνεργος;
Οι εμπειρίες μας στην ζωή έξω, είναι ελάχιστες έως μηδαμινές. Οι περισσότεροι από εμάς τρέχαμε από τα σχολεία στα φροντιστήρια και τούμπαλιν. Οπότε, δεν έχουμε ιδέα για το πώς είναι η ζωή εκεί έξω ως εργαζόμενοι. Αυτό θα το ανακαλύψουμε μετά! Μετά, αφού επιλέξουμε ένα επάγγελμα για το οποίο και πάλι δεν γνωρίζουμε πραγματικά πως είναι να το ασκείς. Μόνο θεωρητικές γνώσεις. Η θεωρία όμως απέχει κατά πολύ από την πράξη.
Έχω μιλήσει με αρκετά παιδιά που άλλο ήθελαν να σπουδάσουν, άλλο σπούδασαν και άλλο εν τέλει επάγγελμα ασκούν. Το αποτέλεσμα, δυστυχισμένα. Είναι νομίζω καθημερινό βάσανο να κάνεις κάτι καθημερινά το οποίο δεν σε εκφράζει, δεν σου αρέσει. Ακόμα και αν πληρώνεσαι καλά. Η ζωή είναι μικρή, το μέλλον αβέβαιο. Κυνήγησε αυτό που αγαπάς πραγματικά, μην ακούς κανέναν. Μόνο εσύ έχεις το πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το μέλλον σου. Κανείς άλλος. Κανένας δεν σου εγγυάται πως το επάγγελμα που σου λένε πως θα σου προσφέρει σίγουρα μια θέση με το που βγεις από τη σχολή θα συνεχίσει να υφίσταται. Ειδικά τα τελευταία 7 χρόνια λόγω οικονομικής κρίσης το ακούμε καθημερινά. Τίποτα δεν είναι σίγουρο, τίποτα δεν είναι …. Ασφαλές… 
Ρίσκαρε, κυνήγησε και υπερασπίσου αυτό που αγαπάς. Γίνε ο καλύτερος σε αυτό. Μην εφησυχάζεις με το που πάρεις το πολυπόθητο χαρτί! Απέδειξε σε όλους πως η επίλογή σου ήταν για σένα τελικά η σωστή και αυτό μόνο μετράει στο τέλος της ημέρας. Μην φοβηθείς αλλά ετοιμάσου για το ταξίδι! Γιατί το ταξίδι ξεκινάει τώρα που …. Ενηλικιώθηκες!

Οι Αθλητές Του Ντόπινγκ

Οι Αθλητές Του Ντόπινγκ

 Ο αθλητισμός είναι μια από τις δημοφιλέστερες ενασχολήσεις του ανθρώπου που του δίνουν την ευκαιρία να αναμετρηθεί με άλλους ανθρώπους και να βιώσει το αίσθημα της νίκης. Η προσπάθεια βελτίωσης της αθλητικής απόδοσης έχει οδηγήσει στη χρήση αθέμιτων μέσων με μοναδικό στόχο τη νίκη. Το ζήτημα του ντόπινγκ έχει δύο πλευρές, όπως τα περισσότερα θέματα στην ανθρώπινη κοινωνία.

 Οι υποστηρικτές της χρήσης αντιμετωπίζουν τη συμμετοχή σε μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις, στις οποίες και επικρατεί το ντόπινγκ, αποκλειστικά ως ένα επάγγελμα. Επομένως, βρίσκουν λογικό ένας επαγγελματίας να κάνει ό,τι  είναι δυνατό προκειμένου να βελτιώσει την απόδοση του και να γίνει ο καλύτερος στον επαγγελματικό του χώρο. Με αυτό το σκεπτικό, βρίσκουν θετική τη χρήση του ντόπινγκ και την υπερασπίζονται προς το όφελος του ανθρώπου, και άρα και του αθλητή. Γιατί για παράδειγμα να καταδικάζεται η βελτίωση ενός χαρακτηριστικού της φυσικής κατάστασης, όπως είναι για παράδειγμα η αντοχή, σε έναν αθλητή μεγάλων αποστάσεων και να θεωρείται θεμιτή η βελτίωση της εξωτερικής εμφάνισης ατόμων που το επάγγελμα τους έχει να κάνει με την προβολή της εικόνας τους στο κοινό, όπως είναι τα μοντέλα, οι ηθοποιοί ή οι παρουσιαστές; Και στις δυο περιπτώσεις δεν παραποιείται η εκ γενετής κατάσταση του ατόμου; Επιπρόσθετα, οι υποστηρικτές της χρήσης του ντόπινγκ θεωρούν ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να επιλέγει την πορεία του στη ζωή και μέχρι ποιο σημείο θα ρισκάρει προσωπικά αγαθά, προκειμένου να πραγματοποιήσει τα όνειρα του, ως απάντηση στις ανησυχίες για τις επιβλαβείς επιδράσεις του ντόπινγκ στην υγεία των αθλητών.

 Επιπλέον, στους υποστηρικτές της χρήσης του ντόπινγκ, όπως και άλλων θεμιτών ή αθέμιτων μέσων, με στόχο την πρωτιά, σημαντικό ρόλο παίζουν το χρήμα και η δόξα. Τα χρηματικά έπαθλα που οι σύγχρονες κοινωνίες δίνουν στους νικητές ων μεγάλων αθλητικών διοργανώσεων είναι τόσο μεγάλα που εξασφαλίζεται όχι μόνο ολόκληρη η ζωή των πρωταθλητών, αλλά και της οικογένειας τους, ακόμη και των προπονητών τους. Έτσι το κίνητρο για τη νίκη είναι πολύ μεγάλο. Το χρηματικό έπαθλο ενισχύεται και από την αναγνώριση που εισπράττουν οι πρωταθλητές από το κοινωνικό σύνολο. Η έπαρση της δόξας και του φανατισμού  των οπαδών ενισχύει ακόμη περισσότερο τον μοναδικό στόχο την νίκης.

 Από την άλλη μεριά, βρίσκονται οι υποστηρικτές της απαγόρευσης της χρήσης ντόπινγκ με στόχο την αύξηση της αθλητικής απόδοσης. Οι κανόνες των αθλημάτων βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με την τακτική αυτή των αθλητών, οι οποίοι εν γνώσει τους τις περισσότερες φορές παραβαίνουν τις εναγώνιες διατάξεις. Η χρήση του ντόπινγκ καταπατά την ηθική του αθλητισμού, αφού υπονομεύει την ευγενική άμιλλα και τη νίκη του καλύτερου. Ο αθλητικός συναγωνισμός χαρακτηρίζεται ως η καλύτερη και η πλέον σωστή από ηθικής άποψης μορφή του ανθρώπινου συναγωνισμού, διότι οι κανόνες είναι οι ίδιοι για όλους του αθλητές και έτσι ο καλύτερος έχει πολλές πιθανότητες να κερδίσει. Η χρήση όμως του ντόπινγκ θέτει σε αμφιβολία την παραπάνω άποψη, αφού οι αθλητές που κερδίζουν δεν είναι συνήθως οι καλύτεροι, αλλά αυτοί που έκαναν χρήση απαγορευμένων ουσιών.

 Τελικά πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε ο αθλητισμός να είναι ένα εμπόριο ικανοτήτων, όπου θα κυριαρχεί η εκμετάλλευση των αθλητών, η χρησιμοποίηση του ακόμη και μέσω γενετικής τους τροποποίησης, μέχρι την κερδοφόρα τους προσφορά, και έπειτα η απόσυρση τους , χωρίς να νοιάζεται κανείς για τις επιπτώσεις όλης αυτής της εκμετάλλευσης στην υγεία των αθλητών. Το βασικό, όμως, που πρέπει να αλλάξει είναι η αντίληψη για τον αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό. Το ντόπινγκ είναι κοινωνικό φαινόμενο που έχει ως κυρίαρχο μοντέλο την επιτυχία πάση θυσία. Η θυσία αυτή μπορεί να αφορά και τον ίδιο τον αθλητή, την υγεία του και τη ζωή του.

 Ίσως η επιστροφή του ήθους και του σκοπού της άθλησης πρέπει να ξεκινήσει από την αναθεώρηση των κινήτρων και των στόχων των διάφορων αθλητικών οργανισμών και σωματείων που έχουν τόσο πολύ εμπορευματοποιήσει την έννοια της άθλησης και τελικά την έχουν εκτροχιάσει από την αρχική της αγνή και ωφέλιμη ταυτότητα του ευ αγωνίζεσθαι.

Ενεργειακές θεραπείες

Αναζητώντας ολοένα και περισσότερες μεθόδους ίασης και χαλάρωσης από το άγχος αρκετοί καταφεύγουν πλέον στις λεγόμενες ενεργειακές θεραπείες και στην εναλλακτική ιατρική.
Μεθόδους που έκαναν την εμφάνιση τους αιώνες πίσω και βασίζονται κυρίως σε ανατολίτικα πρότυπα και θεωρίες.

Ενα είδος εναλλακτικής θεραπείας είναι κ το Reiki, μια τεχνική που βασίζεται στη μετάδοση ζωτικής ενέργειας όπως δηλώνει και το ίδιο το όνομα. Στα ιαπωνικά ''Rei'' σημαίνει συμπαντικό ή πνευματικό και ''Ki'' ζωτική ενεργεία. 

Η τεχνική αυτή ξεκίνησε στο Κιότο της Ιαπωνίας το 1926 από τον δρ. Μικάο Ουσούι και εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα λόγω της απλότητας και αποτελεσματικότητας του.

Αν σκεφτούμε πως καθετί γύρω μας είναι ενέργεια ακόμα κ εμείς οι ίδιοι γιατί να μη δοκιμάσουμε να την αισθανθούμε, να γνωρίσουμε για αυτήν και ίσως και να αναρωτηθούμε για πολλά ζητήματα που αφορούν την ύπαρξη.

Σήμερα το Reiki εξασκείται και διδάσκεται σε όλο το κόσμο είναι αρκετά δημοφιλές και έχουν γίνει ιατρικές και επιστημονικές μελέτες που επιβεβαιώνουν τη δράση του.

Φυσικά και καμία ενεργειακή θεραπεία δε μπορεί να αντικαταστήσει την ιατρική διάγνωση και θεραπεία, είναι συμπληρωματικό άλλα κ ολιστικό αφού στοχεύει στην ενέργεια στο συναίσθημα στο νου και το πνεύμα.
Το Reiki δεν έχει καμία παρενέργεια δρα θετικά σε όλες τι ηλικίες και είναι αξιόλογο να σημειωθεί πως δεν έχει σχέση με το χώρο της θρησκείας καθώς το εξασκούν άτομα όλων των ιδεολογιών και πιστεύω ακόμα και επιστήμονες και ιατροί σε κλινικές της Αμερικής κ της Ευρώπης.

                                                 ΓΥΝΑΙΚΑ ΥΠΟΧΕΙΡΙΟ

   Παγκόσμια ημέρα <<Ισότητας των δύο φύλων>> σήμερα και η σκέψη πολλών πηγαίνει χρόνια πίσω όταν η γύναικα θεωρούνταν ακόμη κατώτερο ανθρώπινο ον, πλήρως υποταγμένη στον άνδρα και υποχρεωμένη να τον υπηρετεί. Πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει και ιδιαίτερα στις αναπτυγμένες χώρες έγιναν πολλά βήματα προόδου που απάλλαξαν τη γυναίκα από τα δείνα και την οδήγησαν στην χειραφέτηση. Ως εκ τούτου ο ρόλος και τα δικαιώματα της διευρύνθηκαν.

  Με το πέρασμα των χρόνων, η γυναίκα απέκτησε το δικαίωμα στη μόρφωση, μπόρεσε να καλλιεργηθεί πνευματικά, άνοιξαν οι ορίζοντες της και έγινε και αυτή ένα αυτόβουλο ον. Σήμερα, είναι εργαζόμενη έντος και εκτός σπιτιού, αναλαμβάνει ηγετικές θέσεις σε επιχειρήσεις, διαπρέπει ως πολιτικός, καλλιτέχνης αλλά και κάνει επαγγέλματα που ήταν κατεξοχήν ανδρικά. Η εργασιά της εξασφαλίζει εισόδημα, με το οποίο βοηθάει στις ανάγκες του σπιτιού και ικανοποιεί προσωπικές της ανάγκες, ενώ παλαιότερα αναγκαζόταν να ζητάει από τον ανδρά. Τέλος, απολαμβάνει ποικίλες ελευθεριές και έχει τον δικό της ελεύθερο χρόνο και τον αξιοποιεί όπως η ίδια επιθυμεί.

  Σταδιακά αλλά σταθερά η γυναίκα απαλλάχθηκε απο συμπλέγματα κατωτερότητας εφόσον η προσφορά της σε πρωτόγνωρους για αυτήν τομείς της κοινωνικής ζωής έγινε πια ουσιαστική. Παρ'όλα αυτά δεν έχουν εκλείψει ολοκληρωτικά, φαινόμενα που την καταδικάζουν ακόμη και σήμερα σε <<αιχμαλωσία>>.

  Μία ένδειξη που επιβεβαιώνει ότι περιστέλλονται τα δικαιώματα της γυναίκας είναι οι διακρίσεις που γίνονται στις προσλήψεις για εργασία. Μία γυναίκα συχνά χάνει μια θέση εργασίας γιατί θεωρείται πνευματίκα κατώτερη και χωρίς ιδιαίτερες ικανότητες. Η ιδιότητα της ως μήτερα συμβάλλει σε αυτό, διότι ορισμένοι εργοδότες κρίνουν πως ο συγκεκριμένος ρόλος την κάνει να παραμελεί τις εργασιακές της υποχρεώσεις. Επίσης δεν της έχουν δοθεί όλες οι ελευθερίες, γιατί οι άνδρες δεν μπορούν να δεχτούν ακόμη ότι το γυναικείο φύλο είναι ανεξάρτητο. Ακόμη η ενδοοικογενειακή βία και η σεξουαλική παρενόχληση αποτελούν προβλήματα που ακόμη υφίσταται η γυναίκα σήμερα, τα οποία την μειώνουν και την προσβάλλουν. 

  Όλα τα παραπάνω ξεκινούν από την λανθασμένη διαπαιδαγώγηση των γονιλων στα παιδιά διαφορετικού φύλου. Άραγε άθελα τους ή λόγω στρεοτύπων; Σίγουρα στις μέρες μας αναβιώνουν στερεότυπες αντιλήψεις. Ένα παιδί για παράδειγμα εσωτερικεύει στερεότυπα τα οποία ακούει και βλεπει (όπως ανέκδοτα και παραμύθια). Επίσης, μέσω της διαφήμισης και ανάλογα με το περιεχόμενο της, η γυναίκα προβάλλεται ως μια νοικοκύρα που χαίρεται με οποιοδήποτε προϊόν ή ως αφελής και φιλάρεσκη. Τέλος, πέφτει θύμα ενδοοικογενειακής βίας ή σεξουαλικής παρενόχλησεις επειδή δεν έχει αυτοεκτίμηση, δεν προβαίνει σε κατηγγελία, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται η κατάσταση. Άρα, και η ίδια είναι υπεύθυνη για αυτή την κατάσταση γιατί δεν έχει τις αναγκαίες δυνάμεις για να αντιδράσει.

  Ανακεφαλαιώνοντας, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι τα δύο φύλα συμπληρώνουν το ένα το άλλο και αυτό είναι απαραίτητο να γίνει κατανοητό και από τις δύο πλευρές. Χρειάζεται να γίνει γρήγορα κατανοητό ώστε να περιοριστούν οι διακρίσεις, οι αδικίες και οι βίαιες συμπεριφορές που δέχονται οι γυναίκες ως τώρα.

ΤΡΟΧΑΙΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ 

Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

  

Η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση των τροχαίων ατυχημάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.Η χώρα καταλαμβάνει την πρώτη θέση στους νεκρούς και τραυματίες , το ανησυχητικό όμως είναι ότι παρά τις όποιες προσπάθειες του κράτους μέσω της παιδείας στην οδηγική συμπεριφορά καθώς και στην πρόληψη που προέχει μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης και ενημερωτικές  εκδηλώσεις για τους πολίτες.

Τα στοιχεία  της Ελληνικής αστυνομίας δείχνουν συνεχώς ανοδική αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων και των παραβιάσεων όλων των ειδών όπως παραβίαση προτεραιότητας, ερυθρού σηματοδότη αντικανονικοί ελιγμοί,κίνηση στο αντίθετο ρεύμα,αντικανονικό προσπέρασμα,μη χρήση ζώνης ασφαλείας, παιδικών καθισμάτων,κράνους, παραβίαση ταχύτητας , φθαρμένα ελαστικά και μέθης.
Τα θανατηφόρα ατυχήματα ανέρχονται το 2015 και το το 2016 σε 796 και 804 αντιστοίχως, βαριά τραυματίες είναι 1.061 και 856 και οι ελαφρά τραυματίες 12.872 και 12.798 για τα έτη 2015- 2016 αντιστοίχως.

Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά καθώς κάθε δέκα χρόνια μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδος χάνεται και στην συντριπτική πλειοψηφία τους τα θανατηφόρα ατυχήματα είναι νέοι άνθρωποι.Το κράτος πρέπει να εξασφαλίσει ασφαλές οδικό δίκτυο, η αστυνόμευση θα πρέπει να αυξηθεί σε επαρχιακές οδούς και στους αυτοκινητόδρομους και το σημαντικότερο η διάδοση της παιδείας στην οδηγική συμπεριφορά να αρχίσει από την προσχολική ηλικία για να μπουν οι σωστές βάσεις. Όσον αφορά αυτό το σημαντικό θέμα που οδηγεί χιλιάδες οικογένειες αλλά και το ίδιο το κράτος σε θρήνο καθώς και υπέρογκα ποσά που επιβαρύνουν τους προϋπολογισμούς των οικογενειών και του ίδιου του κράτους για την αποκατάσταση των τραυματιών. 

Το κράτος πρέπει να υποβάλει ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο το οποίο θα περιλαμβάνει αυστηρές ποινές μέσω του κώδικα οδικής κυκλοφορίας όπως επίσης και ένα πιο αξιοκρατικό σύστημα όσον αφορά τις άδειες οδήγησης των πολιτών.

 Η Ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα η Ελληνική πολιτεία πρέπει να αφυπνιστούν και να βάλουν ένα τέλος στην αδιαφορία όλων αυτών των χρόνων με σκοπό ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και ιδιαίτερα για τα παιδιά μας.      

                                                   Κίνδυνοι στο διαδίκτυο

 Κάποιος είχε πει πως σε λίγα χρόνια αναλφάβητος θα θεωρείται αυτός που δε μπορεί να χρησιμοποιήσει στην δουλειά του ηλεκτρονικό υπολογιστή και όσο τρομακτικό κι αν φαίνεται αυτό είναι μια πραγματικότητα.

 Η ευρεία χρήση του διαδικτύου έφερε πολλά θετικά στη ζωή των χρηστών και επέτρεψε την πρόσβαση σε σωρεία πληροφοριών. Όπως με όλα τα μέσα μαζικής πληροφόρησης όμως, έτσι και με το διαδίκτυο υπάρχουν οι θετικές αλλά και οι αρνητικές επιπτώσεις για τον χρήστη. Υπάρχουν πολλές πληροφορίες χωρίς περιορισμό αλλά και χωρίς έλεγχο που δεν είναι πάντα αντικειμενικές και αξιόπιστες. Είναι δύσκολο να μπει μια τάξη στον αχανή κυβερνοχώρο και να ελεγχθεί η προέλευση και η νομιμότητα των πηγών.

 Παράλληλα υπάρχει ο κίνδυνος διάδοσης ανυπόστατων φημών και παραπληροφόρησης. Είναι επίσης δυνατή η διάδοση ακραίων ιδεών πολιτικής προπαγάνδας ή πορνογραφικού υλικού, αλλά και ο εθισμός στον ηλεκτρονικό τζόγο.

 Ακόμη εξαιτίας της έλλειψης ελέγχου υπάρχει ο κίνδυνος παραβίασης προσωπικών δεδομένων, της κατάργησης της ατομικής ελευθερίας και ο κίνδυνος από τη δυνατότητα καταγραφής μηνυμάτων, απόψεων, συνομιλιών και πολιτικών ιδεών.

 Ένας άλλος παράγοντας κινδύνου είναι και οι ανισότητες πρόσβασης στο διαδίκτυο ανάμεσα σε πολίτες προηγμένων ή ελεύθερων κρατών και σε πολίτες από φτωχές και υπανάπτυκτες χώρες ή με ανελεύθερα καθεστώτα. Όσοι δεν έχουν πρόσβαση στον κόσμο της πληροφορίας και της γνώσης βρίσκονται σε μειονεκτική θέση.

  Ένας ακόμα υπαρκτός κίνδυνος από τον εθισμό στη χρήση του διαδικτύου αποτελεί η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά, η αδράνεια και το χάσιμο χρόνου από την άσκοπη περιπλάνηση στο διαδίκτυο.

 Εκτός από αυτά μπορεί να υπάρξουν και σωματικές βλάβες εξαιτίας του εθισμού  όπως πόνοι στον αυχένα, τα χέρια και βλάβες στα μάτια.

 Εν κατακλείδι κάθε τεχνολογικό επίτευγμα μπορεί να έχει θετικά και αρνητικά αποτελέσματα. Η αποδοχή των θετικών στοιχείων, η έρευνα και το ανοιχτό μυαλό μπορούν να βοηθήσουν στην ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων και στην μεγιστοποίηση των θετικών. Έτσι θα έχουμε το μικρότερο δυνατό τίμημα από αυτή την τεχνολογική επανάσταση ώστε η ανθρωπότητα να βγει ωφελημένη.

Τα όρια(;) της επιστήμης

Εσπερινό Σχολείο Σερρών

                                                    Τα όρια(;) της επιστήμης

   Οι ραγδαίες εξελίξεις τις τελευταίες δεκαετίες στον τομέα των βιολογικών επιστημών γενετικής, ιατρικής, διατροφής και περιβάλλοντος οδήγησαν στην δημιουργία κι ενός άλλου κλάδου, αυτού της

βιοηθικής. Πρέπει άραγε να τοποθετούνται ηθικοί φραγμοί  στην εφαρμογή νέων καινοτόμων ανακαλύψεων που προκύπτουν μετά από χρόνια μελέτης και πειραμάτων και με σκοπό την καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής των ανθρώπων;

   Πράγματι, υπάρχουν σημαντικά οφέλη από την ανάπτυξη της βιοτεχνολογίας, χωρίς την οποία δεν θα ήταν δυνατές οι προληπτικές εξετάσεις για την αποφυγή και αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών, από το εμβρυικό στάδιο ακόμη. Μπορούμε να προσθέσουμε εδώ, τα νέα φάρμακα και εμβόλια που

συνεχώς κυκλοφορούν. Η συμβολή της στο επίπεδο της διατροφής είναι εξίσου αξιόλογος, καθώς

δημιουργήθηκαν βελτιωμένες φυλές ζώων και ποικιλίες φυτών με αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής και της προσθήκη εκείνων των χαρακτηριστικών και στοιχείων που θέλει να τους δώσει ο άνθρωπος.

   Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που τίθεται και το ζήτημα, του κατά πόσο η επιστήμη έχει το δικαίωμα να κυριαρχεί στα στοιχεία της φύσης. Όροι όπως μεταλλαγμένα τρόφιμα, εξωσωματική

γονιμοποίηση, κλωνοποίηση, ευγονική, επιλογή φύλου, εξωσωματική, ατομική ενέργεια προκαλούν θαυμασμό αλλά και φόβο γιατί έρχονται σε αντίθεση με τη φυσική ροή των πραγμάτων. Ο κόσμος μας έχει φθάσει στο επίπεδο που είναι σήμερα, μέσα από φυσιολογικές διεργασίες και διατηρώντας τις απαραίτητες ισορροπίες έτσι ώστε να εξασφαλίζεται πάντοτε η υγιής πορεία και εξέλιξή του σε βάθος χρόνου.

  Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, που η υπερβολική και αυθαίρετη χρήση της τεχνολογίας οδήγησε σε

αντίθετα αποτελέσματα με πιο ορατή συνέπεια αυτή της υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος, η οποία μόνο προβλήματα έχει επιφέρει στη ζωή των ανθρώπων. Πριν  λοιπόν της εφαρμογή κάποιας

μεθόδου θεραπείας είναι πιο χρήσιμο και ορθό να στραφούμε στον φυσικό περιβάλλον, αναζητώντας

εκεί το κατάλληλο αντίδοτο; Έχει τόσα να μα δώσει. Η στάση μας απέναντί της θα έπρεπε να είναι μόνο φιλική και προστατευτική.

  Τα ηθικά ζητήματα που προκύπτουν σχετίζονται με θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα της ελευθερίας και του σεβασμού της αυτονομίας  και της αξιοπρέπειας κάθε ατόμου. Ή όποια μορφή ζωής ήρθε και υπάρχει ακριβώς γιατί είναι μοναδική για να συμβάλει με τον τρόπο της στην πρόοδο του κόσμου, είναι άδικο εμείς οι προοδευτικοί να την αφαιρέσουμε, γιατί ακριβώς αυτό κάνουμε, υπονομεύουμε το μέλλον της ανθρωπότητας και του πλανήτη μας.

   Ας μην ξεχνάμε πως υπάρχουν και οργανωμένα συμφέροντα οικονομικά συμφέροντα, που έχουν την δύναμη να επιβάλουν τα προιόντα τους αποπροσανατολίζοντάς μας. Σε αυτό το σημείο είναι που η βιοηθική πρέπει να θέτει τις ενστάσεις της και να μελετά την κάθε περίπτωση και να θέτει τα όρια της προστατεύοντας κάθε μορφή ζωής. Στόχος της δεν είναι η παρεμπόδιση του έργου της επιστήμης, αλλά η τήρηση των δεοντολογικών κανόνων τους οποίους οφείλουν όλοι να σέβονται.

                                                                                                                                







                                                                                                                                 Μ.Π 25/02/2018