Τα φώτα έσβησαν, το σχολείο έκλεισε, άλλη μια χρονιά σε λίγο θα τελειώσει ... Κι ο χρόνος θα συνεχίσει να κυλάει ...
Μένει κάτι ζωντανό, όταν το τώρα γίνει παρελθόν; Αντιστέκεται κάτι στη σκόνη της λήθης; Ναι, θα έλεγα. Μια ζεστή γλύκα, η λιακάδα των ματιών και το άχραντο χαμόγελο των ωραίων ανθρώπων. Τι άλλο να θέλει κανείς όταν ξέρει πως έστω για στιγμές μοιράστηκε μια μυστική χαρά, μια μέθεξη αισθητική και πνευματική;
Νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη σε όσους τόσο απλόχερα μας πρόσφεραν και μας προσφέρουν το μεγαλείο της ψυχής τους:
ο Άγγελος, πατέρας-δύναμη κι ευαισθησία,
η Σοφία, γειτόνισσα, σοφή, γλυκιά και μετρημένη,
η Ελένη εύθραυστη αλλά με δύναμη εσωτερική,
ο Ραφαήλ έτοιμος και για μεγάλους ρόλους,
ο Θανάσης, αποκάλυψη-ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί,
ο Στέργιος, γιος-όνειρο, ποιητικός, στοχαστικός,
η Έλλη και η Μυρτώ, επαγγελματίες,καλλιτέχνιδες
Ο Βασίλης με τα φοβερά πλάνα και
η Κατερίνα στους αλάνθαστους φωτισμούς.
Ήταν όλοι τους τέλειοι, υποδειγματικοί. Τα συγχαρητήρια φαντάζουν πολύ λίγα.
Αξίζετε πολλά. Μας χαρίσατε πολλή ομορφιά απόψε. Σας ευχαριστούμε. Σας ευχαριστώ από καρδιάς. Κι εύχομαι απλόχερα να σκορπάτε το φως σας, την θέρμη σας.
Είστε από καλή γενιά!
Μένει κάτι ζωντανό, όταν το τώρα γίνει παρελθόν; Αντιστέκεται κάτι στη σκόνη της λήθης; Ναι, θα έλεγα. Μια ζεστή γλύκα, η λιακάδα των ματιών και το άχραντο χαμόγελο των ωραίων ανθρώπων. Τι άλλο να θέλει κανείς όταν ξέρει πως έστω για στιγμές μοιράστηκε μια μυστική χαρά, μια μέθεξη αισθητική και πνευματική;
Νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη σε όσους τόσο απλόχερα μας πρόσφεραν και μας προσφέρουν το μεγαλείο της ψυχής τους:
- Τον Κυριάκο Θεοδωρίδη, που ξέρει τόσο αριστοτεχνικά να μας μαγεύει με την αστείρευτη ευγένεια και ευαισθησία του, κι από κοντά την Μαρία Μπαλικτσή, το στήριγμα και σεμνή συνεργάτιδά του.
- Την Αλεξάνδρα Καρακασίδου, πρόθυμη πάντα κι έτοιμη να παλέψει με ό,τι μπερδέματα έχω με τις τεχνολογίες.
- Τον Δημήτρη Γεωργίου, τον αρχιμουσικό μας που παίζει στα δάχτυλα νότες και μηχανήματα και φωνές χορωδιακές.
- Τον διευθυντή μου, τον Χρήστο Τριανταφύλλου, και τους άλλους συναδέλφους για την εμπιστοσύνη και την βοήθειά τους.
- Όλους αυτούς, μαθητές, γονείς, φίλους, συναδέλφους που παραβρέθηκαν στην μικρή μας γιορτή και γευτήκαμε μαζί κάτι από το πνεύμα των ημερών.
- Και τέλος, απέραντη ευγνωμοσύνη νιώθω για αυτή την πλειάδα των ταλαντούχων και ωραίων μαθητών μου. Τίποτε δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς αυτούς. Χωρίς την ψυχή που καταθέσανε, τον αγώνα, τον μόχθο, την σωματική καταπόνηση, μα πιο πολύ χάρη στην εμπιστοσύνη τους. Τίποτε.
ο Άγγελος, πατέρας-δύναμη κι ευαισθησία,
η Σοφία, γειτόνισσα, σοφή, γλυκιά και μετρημένη,
η Ελένη εύθραυστη αλλά με δύναμη εσωτερική,
ο Ραφαήλ έτοιμος και για μεγάλους ρόλους,
ο Θανάσης, αποκάλυψη-ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί,
ο Στέργιος, γιος-όνειρο, ποιητικός, στοχαστικός,
η Έλλη και η Μυρτώ, επαγγελματίες,καλλιτέχνιδες
Ο Βασίλης με τα φοβερά πλάνα και
η Κατερίνα στους αλάνθαστους φωτισμούς.
Ήταν όλοι τους τέλειοι, υποδειγματικοί. Τα συγχαρητήρια φαντάζουν πολύ λίγα.
Αξίζετε πολλά. Μας χαρίσατε πολλή ομορφιά απόψε. Σας ευχαριστούμε. Σας ευχαριστώ από καρδιάς. Κι εύχομαι απλόχερα να σκορπάτε το φως σας, την θέρμη σας.
Είστε από καλή γενιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου